Tempo draaien
Onze maatschappij houdt van snelheid. Snel heeft een positief imago. Langzaam klinkt minder positief.
Presteren is in. Het leveren van topprestaties heeft de voorkeur. Dat allemaal om de beste, de snelste te kunnen zijn en het verkrijgen van de daarbij behorende status. Daar doen we het allemaal voor.
Waarom dat tempo?
Het is goed om dagelijks bezig te zijn met het waarom.
Zo behoed je jezelf voor veel ellende. Je wordt je bewust van de zaken die er werkelijk toedoen.
Je maakt keuzes die jou optimaal laten functioneren. Je voorkomt zo dat het allemaal maar tijdelijk is en je weer opnieuw kunt beginnen.
Nu het allemaal wat minder gaat met onze economie, zijn we geneigd met minder mensen nog meer werk te gaan verzetten. De druk wordt opgevoerd. Er worden lange dagen aan het werk besteed.
Onze voedsel komt uit de magnetron, de vitamines uit een flesje, hangen op de bank en piekeren in bed.
Kortom: het lichaam wordt slecht verzorgd. En dat gaat protesteren.
Diverse kwaaltjes komen opzetten en daar gebruiken we weer medicatie voor. Het wordt kwakkelen en om het allemaal te kunnen bijbenen, verhogen we ons natuurlijke tempo. En dat houden we al rommelend tijden vol, maar dan gebeurt het.
Succes
Succes is nog steeds gebaseerd op je carrièreontwikkeling en vooral telt je inkomen. Het salarisstrookje houden we weg voor anderen, maar door verschillende statussymbolen laten we weten dat dat wel goed zit.
Een huis, een dure auto, verre vakanties en een dure sportoutfit zijn in onze cultuur de parameters van succes.
Tevreden? Welnee, aldoor meer. En dat verhoogt de kans op een burn-out.
Er komen meer mensen, die inzien dat deze ratrace gevaarlijk voor de gezondheid is. Mentaliteitsveranderingen gaan traag. Het hoe wordt belangrijker dan de hoeveelheid. De politiek is hierbij aan zet, maar blijft hangen in oude patronen.
Ze remmen af.
De belangstelling in het Westen voor Aziatische levensmodellen is sterk toegenomen. Het is een signaal dat mensen op zoek gaan naar andere levensvormen. De oude statussymbolen slijten af.
Ook op de social media klinken protesten. Daar treden andere vormen van werk naar voren. Samen, projectmatig werken, in verschillende samenstellingen. Weer kunnen ervaren wat je werk inhoudt en wat je levert. Het eindresultaat is weer zichtbaar. Managers, dus bureaucratie, worden geweerd. De creatieve mens staat centraal.
Uitputting
Tempo en tijd zijn de bepalende factoren bij uitputting en burn-out. Voor een korte tijd je tempo verhogen, levert je geen problemen op.
Maar sta je voor een langere tijd onder een hoge druk, en daardoor hanteer je een voor jou te hoog tempo, dan raak je zowel fysiek, als mentaal en emotioneel uitgeput.
Deze roofbouw op jezelf heeft burn-out als uitkomst. Je energie is op, verbruikt.
Balans
In een onze maatschappij staat nog steeds presteren op de voorgrond. School en werk vragen om prestaties. Op zich is daar niets mis mee, zo lang er oog is voor de balans tussen rust en actie. En dat wordt je niet geleerd. Dat ontdek je door schade en schande. En veelal te laat.
Je zult in wat je ook doet je lichaam als uitgangspunt moeten nemen. Voor eenieder is het verschillend om met druk om te gaan. Elk van ons heeft zijn/haar eigen tempo waar je goed bij functioneert. Het vergt zelfkennis en zelfdiscipline om je daar aan te houden.
Wat betekent dit alles voor mij?
Zowel op je werk als in je privéleven is het voor jou van belang dat je weet waar je fysieke en mentale grenzen liggen. Dat je alert bent op wat je aankunt.
Dat je vooral in een periode van langdurig druk rustmomenten aanbrengt. Op die wijze laad je je energiepeil weer op. Je zorgt ervoor dat je tempo niet te veel afwijkt van het ideale tempo voor jou.
Kortom, je hebt oog voor de balans in je leven. Jij bepaalt.