|
|
In het begin zal je hulp beloond worden met ontkenningen, bagatellisering en uitvluchten. Je krijgt direct het stempel van bemoeizucht en betweterigheid opgedrukt. Is de burn-out al verder gevorderd, dan moet je rekening houden met agressie. Vooral als de burn-out in de beginfase verkeert, zal de ander je bezorgdheid niet kunnen waarderen. Het is moeilijk om het vertrouwen van de ander te winnen en te behouden. Maar laat dat je vooral niet tegenhouden. De ander zal je daar achteraf dankbaar voor zijn. Bij een vergevorderde burn-out komt als een belangrijke symptoom 'depressie' naar voren. De ander trekt zich terug en geeft aan dat alles, maar dan ook alles, zinloos is. Dit is het moment om de ander professionele hulp te laten zoeken. Misschien kun je dat samen gaan doen, als het verzet van de ander sterk is. Besef daarbij, dat het van de ander geen luiheid of onwil is, maar dat zijn houding wordt ingegeven door gebrek aan energie. Dat is karakteristiek bij een depressie en burn-out.
Luisteren Ga ervan uit dat de ander steeds met ontkenningen en andere negatieve zaken op de proppen zal komen. Vaak kan dat op een agressieve manier gebeuren. Laat je niet overdonderen, maar laat de ander de frustraties, ergernissen en teleurstellingen uitspreken. Probeer die zaken in gesprekken te ontrafelen en in hanteerbare stukjes aan te pakken. Die zijn overzichtelijk en makkelijker te veranderen.
Schuld Dat zijn vervelende en meestal onterechte beschuldigingen, die vreselijk hard aankomen. Ga er niet tegenin, maar begrijp uit welke situatie dergelijke zaken worden gezegd. Ga je vooral niet schuldig voelen, maar laat merken dat er grenzen zijn. Het belangrijkste in die situatie is dat jullie in gesprek blijven. Geef duidelijk aan dat die gesprekken op een respectvolle manier dienen te verlopen. Je begrijpt dat irritatie, ongeduld op dit moment bij de ander de boventoon voeren, maar dat je daar wel grenzen aan verbindt. Doe dat tijdig en laat je daarbij niet meevoeren in een discussie. Omgang met elkaar moet op een respectvolle manier en minachting hoort daar niet bij.
Druk Trekt de ander zich helemaal terug in een eigen irrationele wereld dan zijn je problemen nog groter. Je bent dan geneigd je eigen behoeften, aan bijvoorbeeld intimiteit, maar aan de kant te zetten. Niet doen! Want dan is dat het begin van het eind. Confronteer de ander met de behoeften, die je hebt en vraag daarbij om actie van hem. Neem tijd voor jezelf. Regel dit met vrienden en familie. Het is belangrijk om even tot rust te komen en niet in die stressvolle situatie te blijven hangen. Bouw je energie weer op, zodat je er kunt zijn als dat nodig is. Door geregeld afstand te nemen van de ander, zie je de zaken ook realistischer. Praat met familie of vrienden over je situatie. Vertel over je gevoelens en de irritaties die het bij je oproept. Dat lucht op en kweekt begrip voor jou, want de ander slorpt anders alle aandacht op en gaat bepalen. En vooral dat laatste moet je voorkomen.
Wat betekent dit voor mij? Werk met de ander aan kleine stapjes van herstel en neem daar ruim de tijd voor. Je zult al snel resultaat zien. Het vertrouwen van de ander in jou zal enkel toenemen en dat komt tot uiting in jullie gesprekken. Sterkte en succes. De hulp van een professional (coach, psycholoog) kan ook voor jou zeer verhelderend werken en biedt je steun.
|
|